نکات اخلاقی که یک کوهنورد باید داشته باشد

اخلاق در کوهنوردی جزئی از اصول اولیه کوهنوردی است و رعایت اصول اخلاقی می تواند ایمنی و سلامتی بیشتری برای کوهنورد بهمراه آورد. در اینجا اصول اخلاقی را بار دیگر یادآور می شویم:

۱.بزرگترین و خطرناکترین دشمن یک کوهنورد غرور و تکبر است.

2.صعود به قله و فتح بلندیها تنها یکی از اهداف کوهنوردی است و همه آن نیست ، مبادا که در این راه دچار لغزش و اشتباه شوید و سایر اهداف ارزنده کوهنوردی را به فراموشی بسپاریم.  

3. برترین کوهنوردان بدون شک همان هایی هستند که به درجات بالایی ازاستواری ، گذشت و توان ایثار دست یافته اند و موفقیعت خود را جدای ازموفقیت و سلامت دیگران نمی دانند.
  
4.آنگاه که بر فراز قله ها می ایستید غرور ضعف را از درون خود دور کنید و از خداوند همه کوههای عالم که رخصت نیل به چنین لحظه ای را به شما ارزانی داشته سپاسگزار باشیم

 5.اگر به جای نوشیدن یک جرعه آب طبق قرار گروهی که با  کمبود آب مواجه است دو جرعه یا بیشتر نوشیدی مطمئن باشید که تا رسیدن به نقطه کمال و قرارگرفتن در زمره کوهنوردان واقعی فاصله زیادی دارید و در این مسیر تلاش و زمان بسیار نیازمند است .

6. بعد از اتمام برنامه و رسیدن به منزل تمام اعمال خود را مرور کنیم و بدون تعارف به تجزیه و تحلیل خود بپردازیم و نقاط قوت و ضعف خود را بسنجیم این عمل بعد از مدتی ما را کوهنورد کامل تری ومصمم تر در نیل به اهداف خواهد ساخت

7. سکوت و آرامش شب کوه و پناهگاه را با صحبت و فریاد برهم نزنیم شایددر نزدیکی شما کوهنوردان دیگری نیز باشند که به امید صعود روز بعد ، زودهنگام به خواب رفته باشند .

8. در کوه هرگز کسی برتری و اولویتی در شان و مقام نسبت به دیگران ندارد وتنها میزان برخورداری از اخلاق و منش والای کوهنوردی است که افراد راممتاز و قابل تقدیر می سازد.

9. احترام وبزرگداشت پیشکسوتان در تمامی رشته های ورزشی از جمله کوهنوردی از اصول مسلم اخلاقی است وتمامی کوهنوردان ملزم به رعایت آن هستند.
10. بسیارند کوهنوردانی که صعودهای بزرگ را به خاطر کمک به دیگران ونجات سایر کوهنوردان رها کرده اند و سرافراز از آزمایش دشوار بیرون آمده اند، توجه به این مسائل نشان درک عمیق و بنیادی از ورزش والای کوهنوردی است

11. گروهی معتقد هستند که در کوه خداوند را بهتر درک کرده اند ، این نظریه شاید به دلیل درک نقاط ضعف و آسیب پذیری زیاد انسان و مقایسه پیکر فانی و ضعیف ما در برابر عظمت و ستبری کوها است که زمینه ساز نگرش نو به ماهیت بشری است.

12. کوهنورد واقعی کوه را میدان مسابقه نمی داند و با او به ستیز بر نمی خیزدبلکه آن را چون دوستی بی نهایت مهربان می
بیند که سفره نعمات خودرا بی دریغ در برابر همه انسانها گشوده است .